Αγγελίδης: «Ο Άρης έχει μεγάλη ιστορία και βάρος φανέλας-Απερίγραπτο αυτό που ζούσαμε με τον κόσμο»
Διαβάστε τι δήλωσε ο Ντίνος Αγγελίδης στο Yellow Rdio 101.7 και στην εκπομπή του Γιάννη Δασκάλου.
Για τα όσα πέρασε κοντά στον Άρη: «Προσωπικά νιώθω πολύ τυχερός για αυτά τα χρόνια που βρέθηκα στον Άρη. Κατάφερα να πάρω πράγματα και από τη παλιά φουρνιά, το μεγαλείο της κλάσης που είχε ο Άρης να καταθέσει από παίκτες όπως ο Παναγιώτης Γιαννάκης και ο Νίκος Γκάλης. Μέσα σε αυτούς δεν θέλω να ξεχάσω κανέναν που πέρασε»
«Ο Λευτέρης (Σούμποτιτς) δεν είναι μόνο αδερφός, αλλά και πατέρας. Όλα αυτά μαζί με την επόμενη φουρνιά, ήταν πολύ όμορφα. Ακόμη και σήμερα, μετά από 30 χρόνια και παρά το γεγονός ότι δεν ήμουν κανένας superstar, κυκλοφορώ σε μια πόλη της Ισπανίας (το Μπιλμπάο) και υπάρχουν άνθρωποι που με σταματάνε γιατί κάτι τους θυμίζω. Αυτό είναι κάτι που δείχνει το μεγαλείο και τη βαρύτητα του ονόματος του Άρη»
Για τη πορεία του σημερινού Άρη: «Ο Άρης έχει μια τόσο βαριά ιστορία, έναν κόσμο που τον έχει αγκαλιάσει εδώ και 50 χρόνια και δεν είναι καθόλου περίεργο που ο Άρης, ακόμη και όταν έχει το ένα δέκατο στο μπάτζετ από τις ομάδες της Αθήνας, καταφέρνει και στέκεται αντάξια στο γήπεδο, απέναντι σε ελληνικά και ευρωπαϊκά μεγαθήρια, όπως κάνει φέτος. Η ομάδα τα τελευταία χρόνια μαζεύει παίκτες που έχουνε όρεξη, έχει ένα προπονητικό τιμ με φρέσκες ιδέες και η προσθήκη του Σιγάλα παίζει ρόλο στο να μεταφερθεί η νοοτροπία του Άρη στους παίκτες»
Για το ότι ο Άρης παλεύει σε κάθε παιχνίδι: «Αυτό που με χαροποιεί είναι πως ο Άρης είναι επικύνδινος, σε μπασκετικούς όρους. Είναι πάντα ανταγωνιστικός και εάν αυτά τα παιδιά είναι σε καλή μέρα δεν έχουν αντίπαλο. Έχει αποδειχθεί στη διαχρονική πορεία του Άρη, πως πάντα είναι στο Παλέ υπολογίσιμος αντίπαλος. Είναι πολύ ωραίο αυτό, γιατί και ο ΠΑΟΚ προσπαθεί και έχουμε ενδιαφέροντα μεταξύ μας ντέρμπι»
«Εμένα με χαροποιεί ότι παρόλες τις δυσκολίες που πέρασε ο σύλλογος όλα αυτά τα χρόνια, οικονομικές, διοικητικές, δείχνει ότι η ιστορία του και το βάρος της φανέλας είναι τόσο μεγάλο, που τα παιδιά που αγωνίζονται στην ομάδα το έχουν καταλάβει. Μου μεταφέρει συχνά ο αδερφός μου, ο Βασίλης (Λυπηρίδης) την ατμόσφαιρα από το γήπεδο»
Για το πως πέρασε από τις δύσκολες στιγμές επιχειρηματικά: «Η ζωή δεν είναι ρόδινη για κανέναν μας. Όλοι οι άνθρωποι στον πλανήτη έχουμε έναν προσωπικό σταυρό που κουβαλάμε και υπάρχουν πολλές φορές δυσκολίες. Αυτό που μου έμαθε το μπάσκετ και στο συνειδητοποιώ όλο και περισσότερο καθώς ωριμάζω και μεγαλώνω, είναι η καθημερινή μάχη με τον εαυτό σου. Να πείσεις τον εαυτό σου ότι μέσα από την αποτυχία έρχεται και η επιτυχία. Πρέπει να μάθεις στις ‘σφαλιάρες’ για να οδηγηθείς στην επιτυχία. Το μπάσκετ μου έμαθε να μην απογοητεύομαι, μου έμαθε να αγωνίζομαι καθημερινά, μου έμαθε να βάζω τον πήχη κάθε μέρα λίγο πιο ψηλά»
Για τον γιό του: «Έχει προδιαγραφές, που τις έδειξε από μικρός. Ξεκίνησε να παίζει εντελώς ερασιτεχνικά, μέσω κάποιων σχολικών πρωταθλημάτων και από πέρυσι μεταγράφηκε στη Bilbao Basket, η οποία έχει υποδομές και προγράμματα αντίστοιχα με τα ευρωπαϊκά. Είναι η πρώτη του χρονιά που μπαίνει σε κανονικές προπονήσεις, οπότε ζορίζεται λίγο»
Για τις στιγμές που έζησε στον Άρη: «Δεν το συζητάω, δεν μετανιώνω για τίποτα. Όλες αυτές οι στιγμές που έζησα στον Άρη ήταν αξέχαστες, όπως και με την Εθνική ομάδα. Υπήρξαν και πολλές στεναχώριες, αλλά αυτή η πορεία είναι που δίνει αξία στις στιγμές που έζησα»
Για το αν έρχεται στην Ελλάδα πέρα από το καλοκαίρι και ένα ενδεχόμενο κάλεσμα στο Παλέ: «Οι επισκέψεις μου στην Ελλάδα κυρίως είναι επαγγελματικής φύσεως, όμως εννοείται πως θα ερχόμουν αν είχα ακόμα έναν λόγο»
Για την αγάπη του κόσμου: «Νομίζω ότι κάποτε όλοι κάνουμε την αυτοκριτική μας για το παρελθόν. Εγώ νιώθω τεράστια τιμή και τύχη που είχα την ευκαιρία να συμμετάσχω έστω και λίγο στην ιστορία του Άρη»
«Κανένας δεν μπορεί να περιγράψει με λόγια αυτό που νιώθαμε σαν παίκτες όταν είμασταν στη φυσούνα πριν μπούμε στο γήπεδο από τον κόσμο. Πετούσαμε. Αυτό το πράγμα δεν ξεχνιέται»
